Πέμπτη, 16 Φεβρουάριος 2012
Αθήνα 16 Φεβρουαρίου 2012
Αρ. Πρωτ.: 200/4/126γ
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ
Η νοσηρότερη διάσταση των ολοένα επιβαλλόμενων απάνθρωπων μέτρων που οδηγούν τους Έλληνες στην εξαθλίωση, πραγματώνεται με την αποστέγνωση της ψυχής και της ισχυρότερης αισιοδοξίας για το αύριο.
Βιώνουμε πλέον καθημερινά το φόβο για τα επερχόμενα δεινά, την υποτέλεια και τη μοιρολατρία.
«Έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ ταπείνωσης και ακόμη μεγαλύτερης ταπείνωσης» διατείνεται ο κ. Υπουργός Οικονομικών.
Σίγουρα όμως ο λαός δεν κατέθεσε τα όπλα και δεν είπε την τελευταία λέξη.
Είμαστε υπερήφανοι που ως Προεδρείο της Ομοσπονδίας σταθήκαμε δίπλα στους αγέρωχους Έλληνες Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζο, στο συλλαλητήριο των χιλιάδων ειρηνικά διαμαρτυρόμενων πολιτών την 12-2-2012, εναντίον του επαίσχυντου νέου μνημονίου. Για μία ακόμη φορά οι ζωντανοί αυτοί θρύλοι της Δημοκρατίας και του Ελληνικού Πολιτισμού αποτελούν παράδειγμα αγνού πατριωτισμού και δείχνουν τον δρόμο προς όλους. Για να μην αφήσουμε την ψυχή μας να παραλύσει από τον ζόφο της τρομοκρατίας των μέτρων και σθεναρά να ορθώσουμε το ανάστημά μας ενάντια στην επιβουλή κατά της πατρίδας μας.
Οι αστυνομικοί περνώντας τη δική μας σκληρή δοκιμασία μέσα στο γενικό ορυμαγδό που οδηγεί τον πληθυσμό στην ανεργία και την περιθωριοποίηση, εντελλόμαστε να εφαρμόσουμε τα σχέδια «επιβολής της τάξης». Οφείλουμε όμως να παραδειγματιστούμε από τη στάση και το σθένος αυτών των 90χρονων εφήβων για να μην αλλοιωθεί εις βάρος των άλλων ανθρώπων η αίσθηση του καθήκοντός μας.
Το χειρότερο για μας αυτή την τραγική περίοδο είναι ότι η Υπηρεσία δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Είτε ευθύνεται γι' αυτό, είτε όχι. Και αυτό γιατί η Αστυνομία – περισσότερο από ποτέ- εξακολουθεί να λειτουργεί ως μηχανισμός απορρόφησης των κοινωνικών αναταράξεων που προκαλεί ο πολιτικός αμοραλισμός. Εξακολουθεί να ρίχνεται βορά στην αγανάκτηση του κόσμου κατά τις διαμαρτυρίες του από τη μία και να θρηνεί θύματα εν ώρα καθήκοντος από την άλλη. Γι' αυτό και το συνδικαλιστικό μας κίνημα σθεναρά τονίζει ότι είμαστε με την Κοινωνία για την Κοινωνία και όχι εναντίον της. Κάτι που μόνο θεωρητικά στηρίζει η Επίσημη Πολιτεία. Αν αυτό γίνει συνείδηση από όλους μας, τότε ο αγώνας μας θα γίνει αποτελεσματικότερος.
Αναλογιστείτε αν ο όποιος επικεφαλής των διμοιριών ΜΑΤ μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη την 12/02/2012 εξέφραζε εκ του σύνεγγυς τον σεβασμό του προς τους μεγάλους Έλληνες Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζο με μια απλή κίνηση χαιρετισμού, τι συντριπτικό πλήγμα θα ήταν αυτό για το σύστημα, αντί να τους ψεκάσουν με χημικά (άραγε με άνωθεν εντολή;)
Αναλογιστείτε τι σημαίνει τη στιγμή που ο λαός διαμαρτύρεται για το σφαγιασμό του, στο εντευκτήριο της Βουλής εκπρόσωποι του λαού, να παρακολουθούν τηλεοπτικό ποδοσφαιρικό αγώνα, όπως αναφέρθηκε στα Μ.Μ.Ε. Αναλογιστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν η Αστυνομική Ηγεσία αντί για σχέδια επί χάρτου αντιμετώπιζε πραγματικά τη δράση των κουκουλοφόρων. Αυτό θα σήμαινε καταξίωση. Μετά τα γεγονότα της Marfin ουδεμία δικαιολογία ευσταθεί. Ορθά γράφτηκε σε επιφυλλίδα έγκριτης εφημερίδας ότι «Την Ελλάδα που ανέχθηκε όλα να τα κουκουλώνει, την αποτελειώνουν σήμερα οι κουκουλοφόροι».
Αντ' αυτού, δεκάδες τραυματίες συμπολίτες μας, αστυνομικοί των διμοιριών και των άλλων υπηρεσιών. Ανυπεράσπιστοι μπροστά στον κίνδυνο, ανοχύρωτοι εργασιακά με ατελείωτες ώρες υπηρεσίας, εισπράττοντας την μήνη του κόσμου. Τεράστια βεβαίως και η ευθύνη όσων αντιμετωπίζουν τους αστυνομικούς ως τους αντιπάλους τους, καθώς χασκογελούν οι λυμεώνες του δημόσιου χρήματος όταν η μια τάξη εργαζομένων στρέφεται εναντίον της άλλης. Όσο για την τελευταία φαιδρή παραγωγή γνωστού καλλιτέχνη (Τζίμη Πανούση) που αναφέρει «καμία δουλειά δεν είναι ντροπή εκτός του μπάτσου και του βουλευτή», ας δει ο ίδιος στον εαυτό του έναν «μπάτσο», καθώς χρησιμοποιεί την καλλιτεχνική του εδραίωση υπό τύπο εξουσίας για να λοιδορεί θεσμούς, τη στιγμή που καταρρέει «το σύμπαν».
Πληροφορηθήκαμε ότι γίναν συλλήψεις, αλλά ας αναλογιστεί ο οποιοσδήποτε τη θέση του ανυπεράσπιστου μάρτυρα κατηγορίας αστυφύλακα στο δικαστήριο, όπου μόνος του και χωρίς τη συνδρομή της Υπηρεσίας του, θα 'χει να αντιπαλέψει την στοχοποίηση του συρφετού που έξω από το δικαστήριο θα κρώζει «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».
Και το άκρον άωτο σήμερα! Τέθηκε σε διαθεσιμότητα Δόκιμος Ειδικός Φρουρός γιατί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ενοχλήθηκαν επειδή τόλμησε να επισκεφθεί γνωστό του πρόσωπο στο αναγνωστήριο. Μεγάλη υποκρισία από πλευράς της Ηγεσίας. Γιατί δεν δείχνει τα ανάλογα αντανακλαστικά αντίδρασης όταν επώνυμοι Πρυτάνεις δεν τολμούν να ψελλίσουν το παραμικρό ούτε και να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους όταν οι Σχολές τους γίνονται ορμητήρια βανδάλων; Δεν ενοχλούνται από τη δράση των ψυχανώμαλων καταστροφέων και ενοχλήθηκαν από την παρουσία ενός νεαρού Δοκίμου Ειδικού Φρουρού στο χώρο τους; Μεγάλη κι εδώ υποκρισία.
Ας τα έχουμε όλ' αυτά υπόψη για να χαλυβδώσουμε τη συνείδησή μας, για να μην αμβλύνεται η ματιά που βλέπουμε τα πράγματα. Μακριά από συναισθηματισμούς και άλογες περιχαρακώσεις. Για να συσπειρωθούμε περισσότερο γύρω από τις τάξεις του συνδικαλιστικού μας κινήματος, ώστε δυναμώνοντάς το, να αντέξουμε την διερχόμενη λαίλαπα όλοι μαζί ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνικού λαού.
Αρ. Πρωτ.: 200/4/126γ
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ
Η νοσηρότερη διάσταση των ολοένα επιβαλλόμενων απάνθρωπων μέτρων που οδηγούν τους Έλληνες στην εξαθλίωση, πραγματώνεται με την αποστέγνωση της ψυχής και της ισχυρότερης αισιοδοξίας για το αύριο.
Βιώνουμε πλέον καθημερινά το φόβο για τα επερχόμενα δεινά, την υποτέλεια και τη μοιρολατρία.
«Έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ ταπείνωσης και ακόμη μεγαλύτερης ταπείνωσης» διατείνεται ο κ. Υπουργός Οικονομικών.
Σίγουρα όμως ο λαός δεν κατέθεσε τα όπλα και δεν είπε την τελευταία λέξη.
Είμαστε υπερήφανοι που ως Προεδρείο της Ομοσπονδίας σταθήκαμε δίπλα στους αγέρωχους Έλληνες Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζο, στο συλλαλητήριο των χιλιάδων ειρηνικά διαμαρτυρόμενων πολιτών την 12-2-2012, εναντίον του επαίσχυντου νέου μνημονίου. Για μία ακόμη φορά οι ζωντανοί αυτοί θρύλοι της Δημοκρατίας και του Ελληνικού Πολιτισμού αποτελούν παράδειγμα αγνού πατριωτισμού και δείχνουν τον δρόμο προς όλους. Για να μην αφήσουμε την ψυχή μας να παραλύσει από τον ζόφο της τρομοκρατίας των μέτρων και σθεναρά να ορθώσουμε το ανάστημά μας ενάντια στην επιβουλή κατά της πατρίδας μας.
Οι αστυνομικοί περνώντας τη δική μας σκληρή δοκιμασία μέσα στο γενικό ορυμαγδό που οδηγεί τον πληθυσμό στην ανεργία και την περιθωριοποίηση, εντελλόμαστε να εφαρμόσουμε τα σχέδια «επιβολής της τάξης». Οφείλουμε όμως να παραδειγματιστούμε από τη στάση και το σθένος αυτών των 90χρονων εφήβων για να μην αλλοιωθεί εις βάρος των άλλων ανθρώπων η αίσθηση του καθήκοντός μας.
Το χειρότερο για μας αυτή την τραγική περίοδο είναι ότι η Υπηρεσία δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Είτε ευθύνεται γι' αυτό, είτε όχι. Και αυτό γιατί η Αστυνομία – περισσότερο από ποτέ- εξακολουθεί να λειτουργεί ως μηχανισμός απορρόφησης των κοινωνικών αναταράξεων που προκαλεί ο πολιτικός αμοραλισμός. Εξακολουθεί να ρίχνεται βορά στην αγανάκτηση του κόσμου κατά τις διαμαρτυρίες του από τη μία και να θρηνεί θύματα εν ώρα καθήκοντος από την άλλη. Γι' αυτό και το συνδικαλιστικό μας κίνημα σθεναρά τονίζει ότι είμαστε με την Κοινωνία για την Κοινωνία και όχι εναντίον της. Κάτι που μόνο θεωρητικά στηρίζει η Επίσημη Πολιτεία. Αν αυτό γίνει συνείδηση από όλους μας, τότε ο αγώνας μας θα γίνει αποτελεσματικότερος.
Αναλογιστείτε αν ο όποιος επικεφαλής των διμοιριών ΜΑΤ μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη την 12/02/2012 εξέφραζε εκ του σύνεγγυς τον σεβασμό του προς τους μεγάλους Έλληνες Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζο με μια απλή κίνηση χαιρετισμού, τι συντριπτικό πλήγμα θα ήταν αυτό για το σύστημα, αντί να τους ψεκάσουν με χημικά (άραγε με άνωθεν εντολή;)
Αναλογιστείτε τι σημαίνει τη στιγμή που ο λαός διαμαρτύρεται για το σφαγιασμό του, στο εντευκτήριο της Βουλής εκπρόσωποι του λαού, να παρακολουθούν τηλεοπτικό ποδοσφαιρικό αγώνα, όπως αναφέρθηκε στα Μ.Μ.Ε. Αναλογιστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν η Αστυνομική Ηγεσία αντί για σχέδια επί χάρτου αντιμετώπιζε πραγματικά τη δράση των κουκουλοφόρων. Αυτό θα σήμαινε καταξίωση. Μετά τα γεγονότα της Marfin ουδεμία δικαιολογία ευσταθεί. Ορθά γράφτηκε σε επιφυλλίδα έγκριτης εφημερίδας ότι «Την Ελλάδα που ανέχθηκε όλα να τα κουκουλώνει, την αποτελειώνουν σήμερα οι κουκουλοφόροι».
Αντ' αυτού, δεκάδες τραυματίες συμπολίτες μας, αστυνομικοί των διμοιριών και των άλλων υπηρεσιών. Ανυπεράσπιστοι μπροστά στον κίνδυνο, ανοχύρωτοι εργασιακά με ατελείωτες ώρες υπηρεσίας, εισπράττοντας την μήνη του κόσμου. Τεράστια βεβαίως και η ευθύνη όσων αντιμετωπίζουν τους αστυνομικούς ως τους αντιπάλους τους, καθώς χασκογελούν οι λυμεώνες του δημόσιου χρήματος όταν η μια τάξη εργαζομένων στρέφεται εναντίον της άλλης. Όσο για την τελευταία φαιδρή παραγωγή γνωστού καλλιτέχνη (Τζίμη Πανούση) που αναφέρει «καμία δουλειά δεν είναι ντροπή εκτός του μπάτσου και του βουλευτή», ας δει ο ίδιος στον εαυτό του έναν «μπάτσο», καθώς χρησιμοποιεί την καλλιτεχνική του εδραίωση υπό τύπο εξουσίας για να λοιδορεί θεσμούς, τη στιγμή που καταρρέει «το σύμπαν».
Πληροφορηθήκαμε ότι γίναν συλλήψεις, αλλά ας αναλογιστεί ο οποιοσδήποτε τη θέση του ανυπεράσπιστου μάρτυρα κατηγορίας αστυφύλακα στο δικαστήριο, όπου μόνος του και χωρίς τη συνδρομή της Υπηρεσίας του, θα 'χει να αντιπαλέψει την στοχοποίηση του συρφετού που έξω από το δικαστήριο θα κρώζει «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».
Και το άκρον άωτο σήμερα! Τέθηκε σε διαθεσιμότητα Δόκιμος Ειδικός Φρουρός γιατί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ενοχλήθηκαν επειδή τόλμησε να επισκεφθεί γνωστό του πρόσωπο στο αναγνωστήριο. Μεγάλη υποκρισία από πλευράς της Ηγεσίας. Γιατί δεν δείχνει τα ανάλογα αντανακλαστικά αντίδρασης όταν επώνυμοι Πρυτάνεις δεν τολμούν να ψελλίσουν το παραμικρό ούτε και να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους όταν οι Σχολές τους γίνονται ορμητήρια βανδάλων; Δεν ενοχλούνται από τη δράση των ψυχανώμαλων καταστροφέων και ενοχλήθηκαν από την παρουσία ενός νεαρού Δοκίμου Ειδικού Φρουρού στο χώρο τους; Μεγάλη κι εδώ υποκρισία.
Ας τα έχουμε όλ' αυτά υπόψη για να χαλυβδώσουμε τη συνείδησή μας, για να μην αμβλύνεται η ματιά που βλέπουμε τα πράγματα. Μακριά από συναισθηματισμούς και άλογες περιχαρακώσεις. Για να συσπειρωθούμε περισσότερο γύρω από τις τάξεις του συνδικαλιστικού μας κινήματος, ώστε δυναμώνοντάς το, να αντέξουμε την διερχόμενη λαίλαπα όλοι μαζί ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνικού λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.