Συνάντηση της Π.Ο.ΑΣ.Υ.με τη Διεθνή Αμνηστία

Δημοσιευμένο στο : http://www.poasy.gr

Πέμπτη, 05 Ιούλιος 2012

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Αθήνα, 5 Ιουλίου 2012
Αρ. Πρωτ.: 900/9/7α

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Για συνάντηση της Ομοσπονδίας με τη Διεθνή Αμνηστία

Αντιπροσωπεία της Διεθνούς Αμνηστίας με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Διευθυντή της κ. David Diaz-Jogeix και τον Διευθυντή του Ελληνικού Τμήματός της κ. Ηλία Αναγνωστόπουλο, επισκέφθηκε χθες 4-7-2012 τα γραφεία μας και μας παρέδωσε την έκθεσή της για την «Αστυνομική βία στην Ελλάδα- Όχι μεμονωμένα περιστατικά», την οποία παρουσίασε δημοσίως την προηγούμενη ημέρα στην Αθήνα, στο πλαίσιο των συναντήσεων με στελέχη των Υπουργείων Δικαιοσύνης, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και άλλους Φορείς.
Η Διεθνής Αμνηστία τάσσεται υπέρ της σύστασης ενός ανεξάρτητου Φορέα για την αντιμετώπιση των περιστατικών βίας, τονίζοντας ότι έχουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ώστε να υπάρξει ανάλογη εφαρμογή και στην Ελλάδα, αναφέροντας χαρακτηριστικά τη θετική λειτουργία τέτοιας ανεξάρτητης Αρχής στο Ηνωμένο Βασίλειο που συνέβαλε καθοριστικά στην ενίσχυση του κύρους των Βρετανών αστυνομικών.

Εκ μέρους της Ομοσπονδίας επισημάνθηκε ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προχώρησε στην σύσταση του Γραφείου Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας το Μάρτιο του 2011, χωρίς ωστόσο να θεσμοθετηθεί ο ανεξάρτητος χαρακτήρας του, γεγονός που καταγγέλθηκε στο πλαίσιο της ανοικτής διαβούλευσης του συγκεκριμένου πλαισίου λειτουργίας του. Τονίστηκε, όμως, ότι και ανεξάρτητη αρχή να υπάρξει, για να αντιμετωπιστεί η κρατική αυθαιρεσία, απαιτούνται δραστικές αλλαγές στην όλη λειτουργία του κράτους, ξεκάθαρη πολιτική βούληση, απεμπλοκή της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλων κρατικών φορέων από πολιτικές σκοπιμότητες και αλλαγή νοοτροπίας και κατευθύνσεων σε μια σειρά υπηρεσίες που έρχονται αντιμέτωπες με τους πολίτες.

Το σύστημα πρέπει να αλλάξει εκ των έσω διότι οι όποιες έξωθεν καταγγελίες δεν είναι ικανές αυτές καθ' αυτές να μεταβάλουν κατεστημένες πρακτικές, αντιθέτως συμβάλλουν στη δημιουργία «αμυντικών συνδρόμων». Απεναντίας απαιτείται η στήριξη του θεσμού της αστυνομίας ώστε ο αστυνομικός να απολαμβάνει της εκτίμησης και της συμπαράστασης των πολιτών.

Τονίστηκε δε ότι όσον αφορά τη Διεθνή Αμνηστία, πολλοί αστυνομικοί είναι προκατειλημμένοι και την αντιμετωπίζουν ως «αντίπαλό» τους, γι' αυτό και οι ίδιοι οι εκπρόσωποί της πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους για να είναι καθοριστικότερη η συμβολή τους σε αυτό που επιδιώκουν. Εξάλλου, τα ανθρώπινα δικαιώματα (ωράριο εργασίας, υγιεινή και ασφάλεια, σεβασμός της ανθρώπινης υπόστασης του αστυνομικού κλπ) που πρέπει να απολαμβάνουν και οι ίδιοι οι αστυνομικοί, παραβιάζονται συχνά με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος σε καθεστώς αυταρχισμού και φοβικών συνδρόμων εντός του Σώματος. Την αρνητική κατάσταση επιτείνουν τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται από τα τεράστια ζητήματα της λαθρομετανάστευσης και την μακρόχρονη κράτηση κρατουμένων που συχνά στοιβάζονται υπεράριθμοι στα αστυνομικά κρατητήρια που μετατρέπονται σε κολαστήρια ψυχών, όχι με ευθύνη των αστυνομικών. Μεταφέρθηκαν δε, παράπονα που περιήλθαν στην Ομοσπονδία μας από συναδέλφους των ΜΑΤ για τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας τους και τον τρόπο που τους χρησιμοποιεί η πολιτεία ως μηχανισμό απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών που προκαλούν πολιτικές αποφάσεις, χωρίς οι ίδιοι να προστατεύονται από λοιδορίες, απαξιωτικές συμπεριφορές και επιθέσεις που δέχονται.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της εκπαίδευσης επαναλάβαμε τη θέση μας ότι δυστυχώς δεν παρέχεται ουσιαστική εκπαίδευση στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά αυτή είναι προσχηματική καθώς οι Δόκιμοι χρησιμοποιούνται για να καλύπτουν πάγιες υπηρεσιακές ανάγκες με ό,τι αυτό αρνητικό συνεπάγεται. Για τη στελέχωση των ειδικών δυνάμεων (ΜΑΤ κλπ) τονίσαμε ότι καμία αστυνομική και πολιτική Ηγεσία έως τώρα δεν έχει υιοθετήσει την θέση μας που είναι αυτονόητη και λογική ώστε να μην τοποθετούνται απευθείας οι νεοεξερχόμενοι των Σχολών σ' αυτές τις Υπηρεσίες πριν ακόμα διαμορφώσουν τη αστυνομική και κοινωνική τους συνείδηση και να μην παραμένουν εκεί πάνω από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αντίθετα με το Π.Δ. 85/2011 επισημοποιήθηκε πέρα από κάθε κριτήριο και δικλείδα η τοποθέτησή τους εκεί. Μ' αυτά τα ζητήματα και με μια σειρά τέτοιων θεμάτων όπως τι κατευθύνσεις λαμβάνουν οι αστυνομικοί που καλούνται να αντιμετωπίσουν διαδηλώσεις κλπ, αθέατων στην εξωτερική παρατήρηση εκτός αστυνομίας, παροτρύναμε να ασχοληθεί η Διεθνής Αμνηστία, ώστε «ξεσκεπαστεί» η γενεσιουργός αιτία των όποιων περιστατικών αυθαιρεσίας αλλά και να παταχθεί η συγκάλυψη και η ατιμωρησία.

Σταθερή και αδιαπραγμάτευτη, τέλος, θέση της Ομοσπονδίας μας είναι ότι δεν μπορεί το κράτος να αντιμετωπίζει τα προβλήματα της κοινωνίας με τη χρησιμοποίηση της κατασταλτικής δύναμης της Αστυνομίας κατά το δοκούν, αλλά με σεβασμό στους θεσμούς και στην αξία της διαδικασίας του δημοκρατικού διαλόγου και της πειθούς σε μια ευνομούμενη πολιτεία η οποία θα έχει και την αστυνομία που της αξίζει.