Αθήνα 30 Ιουλίου 2012
Αρ. Πρωτ.: 301/5/37ιγ
Προς: Τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
κ. Νικόλαο ΔΕΝΔΙΑ
Κοιν.: 1) Πολιτικά Κόμματα
2) Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας
Αντιστράτηγο κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ Νικόλαο
3) Πρωτοβάθμιες Οργανώσεις
4) Αστυνομικές Υπηρεσίες
Θέμα: «Προβληματικές μετακινήσεις αστυνομικών για το πρόβλημα των συνόρων»
Κύριε Υπουργέ,
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την από 29-07-2012 αιφνιδιαστική διαταγή του
Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας για την άμεση ενίσχυση των Αστυνομικών
Διευθύνσεων Αλεξανδρούπολης, Ορεστιάδας, Ροδόπης και Ξάνθης με 1.881
συνολικά Αστυνομικούς (πρώην Συνοριοφύλακες), που υπηρετούν σήμερα σε
διάφορες αστυνομικές υπηρεσίες και ομάδες δίωξης του εγκλήματος από 21
νομούς της χώρας !!!!
Λίγες ημέρες μετά τις διαβεβαιώσεις, κατά την πρόσφατη συνάντησή μας,
ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα δεν θα αιφνιδιάζεται από τη διοίκηση σε
μείζονος σημασίας ζητήματα, αλλά και μόλις ένα-δύο 24ωρα μετά τις
αποφάσεις της διοίκησης για ενίσχυση της αστυνόμευσης κατά μήκος των
συνόρων στον Έβρο από αστυνομικούς που θα εξεδήλωναν οι ίδιοι την
επιθυμία τους να υπηρετήσουν στις συγκεκριμένες περιοχές, το Αρχηγείο,
ακολουθώντας τις αλήστου μνήμης τακτικές του «αποφασίζομεν και
διατάσσομεν», προβαίνει σε μια άνευ προηγουμένου κατεδάφιση του
πολυδιαφημισμένου συστήματος αστυνόμευσης που είχε το ίδιο δημιουργήσει
στην περιφέρεια της χώρας.
Ειδικότερα, οι θιασώτες της «ομογενοποίησης» του αστυνομικού
προσωπικού, εκείνοι, που ενέταξαν τους Σ/Φ στα Αστυνομικά Τμήματα, στα
Τμήματα Ασφαλείας, στις Ομάδες ΔΙΑΣ κλπ, λησμονώντας ότι οι συνάδελφοι
αυτοί είχαν προσληφθεί για τη δίωξη της λαθρομετανάστευσης, ξύνουν
πληγές και ανακαλύπτουν (φευ) εκ νέου, ότι είναι τώρα χρήσιμοι και πάλι
στη φρούρηση των συνόρων και ειδικότερα του Έβρου, και μάλιστα με την
μορφή των «αποσπασμάτων», των μονάδων δηλαδή εκείνων που υπήρχαν πριν
από την πρόσληψη των συνοριοφυλάκων!
Αν όλα αυτά κύριε Υπουργέ δεν αποκάλυπταν περίτρανα την προχειρότητα
των μέτρων επικοινωνιακού χαρακτήρα, ώστε να δοθεί η εντύπωση στην
ελληνική κοινωνία ότι αντιμετωπίζεται το ζήτημα, θα μπορούσαμε να
δεχθούμε ότι εντάσσονται σε ένα σχέδιο με στόχο την αντιμετώπιση του
φλέγοντος πράγματι μεταναστευτικού προβλήματος της χώρας μας. Θα
περιμέναμε, όμως, να αντιμετωπιστεί με σύγχρονες μεθόδους και μέσα, με
υποδομές και βάσεις αντί της άλογης υιοθέτησης αποσπασματικών μέτρων που
μετατρέπουν τον αστυνομικό σε μετανάστη –είλωτα στην ίδια του τη χώρα,
αναγκάζοντάς τον, άγνωστο πώς, να εκπληρώνει το καθήκον του, όντας ο
ίδιος απαξιωμένος και αιφνιδιασμένος.
Άραγε, εν έτει 2012, έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι με πειθαναγκασμούς
και άνωθεν εντολές θα αντιμετωπιστεί το μείζον ζήτημα της αστυνόμευσης
της χώρας, είτε αυτό εστιάζεται στα σύνορα είτε στην ενδοχώρα;
Κύριε Υπουργέ,
Είναι φανερό για μας ότι η ελλειμματική πολιτική που ακολουθήθηκε τα
τελευταία χρόνια, δεν επέτρεψε στην ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας να
διαθέτει σήμερα ένα σύγχρονο, αξιόμαχο σώμα με βάση μια μελετημένη
αναδιάρθρωση των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα η προαναφερόμενη απόφασή της
να πάσχει τόσο στον τομέα της διοικητικής μέριμνας και της στοιχειωδώς
ανθρώπινης διαχείρισης των συναδέλφων που θα κληθούν να εγκαταλείψουν
τις υπηρεσίες και τα σπίτια τους εντός 48ώρου, όσο και επιχειρησιακά,
αφού ο προαποφασισμένος χρόνος της δίμηνης απόσπασής τους σε νέα
καθήκοντα, από μόνος του προϊδεάζει για το επίπεδο και την
αποτελεσματικότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.
Αναρωτιόμαστε δε μήπως τελικά κάποιοι έχουν σχηματίσει την εντύπωση ότι
οι «αποσπασθησόμενοι» συνάδελφοι δεν ήταν χρήσιμοι ως σήμερα στις
υπηρεσίες τους ή ότι δεν θα γίνει αισθητή η απουσία τους από τις τοπικές
κοινωνίες που αστυνομεύουν σήμερα με την ήδη ελλειμματική δύναμη. Οι
ίδιοι οι αστυνομικοί αντιλαμβάνονται ότι το βαρύγδουπο μέτρο των 2.000
περίπου αιφνιδιαστικών μετακινήσεων γίνεται γιατί δεν υπάρχει καμία
διαχρονική συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική και να πεισθεί η κοινή
γνώμη ότι υπάρχει.
Εξάλλου, ποιος πιστεύει ότι τα κυκλώματα διακίνησης παράνομων
μεταναστών δεν θα γελούν με τα προωθούμενα ίδια και απαράλλαχτα με το
παρελθόν, μέτρα, αφού βρίσκουν πάντα τον τρόπο εδώ και είκοσι χρόνια να
αναπροσαρμόζουν τα σχέδιά τους;
Κύριε Υπουργέ,
Η αντιμετώπιση του διαχρονικού προβλήματος της λαθρομετανάστευσης που
μετεξελίχθηκε σε μάστιγα, σίγουρα απαιτεί οργανωμένο σχέδιο,
μεθοδικότητα, σταθερότητα και επιχειρησιακό πλάνο που το αστυνομικό
προσωπικό θα το έχει εμπεδώσει και θα το έχει ενστερνιστεί, ώστε μέσα
από σύγχρονους χειρισμούς του να λειτουργεί κυρίαρχα προς όφελος της
κοινωνίας με πλήρη αξιοποίηση των ηθικών και ψυχικών δυνάμεων.
Πρωτίστως, βέβαια, η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης απαιτεί μια
ισχυρή εξωτερική πολιτική την άσκηση της οποίας θα αντιληφθεί η γείτονα
χώρα για να συμμορφωθεί τουλάχιστον με ό,τι έχει δεσμευτεί στον τομέα
αυτό, όπως επισημαίνεται και από τους πλέον αρμόδιους αξιωματούχους.
Κύριε Υπουργέ,
Όλη η κοινωνία αναμένει να ληφθούν μέτρα για τη λαθρομετανάστευση
μεταξύ των οποίων και εμείς. Όχι όμως μέτρα που αντιμετωπίζουν τον
αστυνομικό ως «πράγμα». Ο αστυνομικός πρέπει να αντιμετωπίζεται και
αυτός ως άνθρωπος και όχι ως ένα απρόσωπο γρανάζι της κρατικής μηχανής.
Ήδη υπάρχει η πρόταση των Σ.Ε.Α.Υ. Ορεστιάδας και Αλεξανδρούπολης ώστε
να μετακινηθούν εκεί οι αστυνομικοί που έχουν ως τόπο συμφερόντων τον
Έβρο είτε κατάγονται από κει.
Κάθε οργανωμένο σχέδιο πρέπει να έχει βάση την ηθική και ψυχική στήριξη
των αστυνομικών, δυστυχώς διαφορετικά είναι καταδικασμένο. Επίσης
απαιτείται καθολική στήριξη διότι πώς αιφνιδιαστικά θα μετακινηθούν περί
τους 2.000 αστυνομικούς όταν έχουμε ανεξόφλητα υπομνήματα εδώ και 3 – 4
χρόνια και χωρίς να λάβουν την προβλεπόμενη από το νόμο προκαταβολή των
εξόδων μετακίνησης; Πώς και πού θα διαβιώσουν επί ένα δίμηνο αυτοί οι
αστυνομικοί;
Κύριε Υπουργέ,
Σας καλούμε να αναθεωρήσετε αυτή τη διαταγή δίνοντας ταυτόχρονα εντολές
στο Α.Ε.Α. το οποίο την εξέδωσε, ώστε να τεθεί σε μια υγιή βάση και
τάχιστα να ενταχθεί στα πλαίσια μιας διαχρονικής και σταθερής
μεταναστευτικής πολιτικής αντιμετωπίζοντας τους αστυνομικούς ως
ανθρώπους και όχι ως απρόσωπες αριθμητικές μονάδες.
Εκ μέρους μας, είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε το αναφαίρετο
δικαίωμα των συναδέλφων μας να υπηρετούν την ελληνική κοινωνία χωρίς να
αιφνιδιάζονται ή να τελούν σε κατάσταση πανικού, έχοντας αξιοπρεπείς
συνθήκες εργασίας και διαβίωσης και με τη βεβαιότητα ότι θα είναι
αποτελεσματικοί στο έργο τους, διότι όλα αυτά θα έχουν προφανώς και
σοβαρότατο οικονομικό κόστος, το οποίο ουδείς δικαιούται να παραβλέπει
σε συνθήκες πτώχευσης !!!!!
